1. Suç ve Cezanın Orantılılığı: Ceza hukukunun en temel prensiplerinden biri, suçun işlenmesi durumunda uygulanacak cezanın suçun niteliğine ve ciddiyetine uygun olmasıdır. Ceza, suçun caydırıcılığını sağlamalı ve toplumun adalet duygusunu tatmin etmelidir.
  2. Masumiyet Karinesi: “Herkes masumdur, suçlu bulunana kadar.” Bu prensip, suçlanan kişinin suçlu olduğuna dair kesin kanıt sunulmadan masum olduğunu kabul eder. Bu ilke, suçluların keyfi olarak cezalandırılmasını önler ve adil yargılanma hakkını güvence altına alır.
  3. Hukukun Üstünlüğü İlkesi: Hukukun üstünlüğü ilkesi, herkesin hukuk önünde eşit olduğunu ve hiç kimsenin yasalara uyulmasının üstünde olmadığını vurgular. Bu prensip, devletin yetkililerinin de yasalara uyması gerektiğini belirtir.
  4. Hukuki Teminat ve İnsan Hakları: Ceza hukuku, bireylerin temel hak ve özgürlüklerini korumakla yükümlüdür. Bu çerçevede, yargılanma hakkı, ifade özgürlüğü, işkence yasağı gibi insan haklarına saygı ön planda tutulmalıdır.
  5. Suçun Şahsiliği Prensibi: Bu ilke, suçun kişisel bir eylem olduğunu ve cezanın da bu kişisel eyleme göre belirlenmesi gerektiğini belirtir. Yani, bir kişi ancak kendi eylemlerinden sorumlu tutulabilir, başkasının suçundan cezalandırılamaz.
  6. Reform ve Rehabilitasyon: Ceza hukuku sadece cezalandırmayı değil, aynı zamanda suçluların topluma yeniden kazandırılmasını da amaçlar. Bu nedenle, cezaların etkili bir şekilde rehabilitasyonu teşvik etmesi önemlidir.